Założenia - dieta w uchyłkowatości jelita grubego:
Powstawanie uchyłków (wpukleń błony śluzowej) jelita grubego jest nierozerwalnie związane z nieodpowiednim żywieniem, choć stwierdzono również pewien wpływ czynników genetycznych. Najczęściej schorzenie to występuje u osób, które skończyły 40. rok życia. Uchyłki mogą powstawać w różnych częściach przewodu pokarmowego - w przełyku, żołądku, w jelicie cienkim i jelicie grubym. Najczęściej sama ich obecność nie powoduje większych dolegliwości. Zdarzają się jednak groźne konsekwencje, takie jak rozwój stanów zapalnych, ropni, zapalenie otrzewnej. Ich powodem może być gromadzenie się w uchyłkach masy kałowej, która jeśli jest mocno zagęszczona - uszkadza błonę śluzową i wywołuje jej stany zapalne. Wśród objawów uchyłkowatości możemy wyróżnić bóle
|
|
Najważniejsze zasady diety
- Dieta bogatobłonnikowa powinna zawierać 30 - 50 g błonnika pokarmowego. Dlatego konieczne jest spożywanie produktów o dużej zawartości błonnika, których w zwyczajowej diecie mamy niestety bardzo niewiele. Należą do nich przede wszystkim otręby, suche warzywa strączkowe (groch, fasola, bób, soja), buraki, orzechy oraz ciemne makarony. Nieco mniej błonnika zawiera pieczywo razowe, świeże nasiona roślin strączkowych oraz płatki, kasze i szpinak. Jako źródło błonnika zalecane są również ziemniaki.
- Produkty bogatobłonnikowe należy wprowadzać do jadłospisu bardzo wolno. Najłatwiej jest zastąpić pieczywo jasne pieczywem razowym, a oczyszczone kasze i ryż - grubymi kaszami, tj. pęczakiem, kaszą gryczaną i płatkami owsianymi.
- Trzeba rownież jeść dużo warzyw. Oprócz nasion strączkowych zaleca się: marchew, kapustę kwaszoną, buraki, szpinak, sałatę, pomidory i ziemniaki. Pamiętajmy jednak, że warzywa strączkowe, choć bogate w błonnik, są jednak ciężko strawne i u niektórych osób mogą powodować wzdęcia.
- W diecie powinno znaleźć się także dużo owoców. Wskazane są przede wszystkim: jeżyny, porzeczki, śliwki - również suszone, gruszki, czarne jagody, jabłka i brzoskwinie. W przypadku jabłek i gruszek korzystniejsze jest spożywanie ich razem ze skórką.
- Dodatkowym źródłem błonnika mogą być otręby pszenne, które zazwyczaj podaje się 3 razy dziennie po łyżce stołowej. Najlepiej spożywać je w połączeniu z takimi produktami mlecznymi jak mleko, jogurt czy kefir.
- Należy unikać produktów dostarczających dużych ilości tłuszczu. Spośród mięs trzeba wybierać chude gatunki, takie jak cielęcina, kurczaki, indyki, króliki. Powinno się również zrezygnować z tłustych wędlin, np. wędlin podrobowych, pasztetów, konserw mięsnych.
- Zalecane sposoby przygotowywania potraw to gotowanie, duszenie bez dodatku tłuszczu i pieczenie w folii.
- Jeśli stosuje się równocześnie leki i dietę bogatobłonnikową, należy zachować 2 - godzinny odstęp między posiłkiem a podaniem lekarstwa. Błonnik może bowiem zmniejszać skuteczność działania niektórych środków farmakologicznych.
Źródło: "Żyjmy dłużej" 4 (kwiecień) 1999, mgr. Magdalena Makarewicz-Wujec i dr. n. med. Małgorzata Kozłowska-Wojciechowska z Instytutu Żywności i Żywienia