Pajączki na nogach - objawy, leczenie i przyczyny

   Wyglądające niepozornie "pajączki’" na naszych nogach są jednym z najliczniej występujących objawów niewydolności żylnej. Skutkiem tego schorzenia może być m.in., nadciśnienie, długotrwałe stosowanie antykoncepcji hormonalnej, mała aktywność fizyczna czy predyspozycje genetyczne. Objawami popękanych naczynek na nogach, jest: uczucie ciężkości nóg, obrzęk, bóle łydek czy też skurcze.

   Najczęściej zmagamy się z "pajączkami" pod kolanami, podudzia czy też na udach. Popękane naczynka przyjmują czasem różne formy, np.: wachlarzowate, siateczkowate, miotełkowate czy liniowe.

"Pajączki" na nogach

   Pajączki" inaczej zwane wenektazje, to żylakowate rozszerzenia, które są popularną odmianą teleangiektazji. Powszechnie nazywa się je "pękającymi" naczynkami, które zaczynają się uwydatniać się za raz pod powierzchnią skóry i przyjmują postać rozgałęzionych, drobnych splotu naczyń żylnych.

   Pojawianie się "pajączków" jest spowodowane nieprawidłowościami w prawidłowym krążeniu krwi w układzie żylnym. Jest to związane z upośledzeniem mechanizmu rozkurczania i kurczenia się naczyń krwionośnych, zmniejszonej elastyczności ścian naczyń oraz niewydolnością zastawek żylnych. W późniejszym efekcie bardzo często dochodzi do cofania się krwi płynącej w stronę serca na obwód. Dochodzi do zastoju krwi oraz wzrostu ciśnienia w naczyniach. Nieodwracalną konsekwencją jest deformacja naczyń oraz pękanie ścianek.

   Tego typu zaburzenia nie są nasilane i wywoływane przez tylko jeden czynnik etiologiczny. Ze względu na etiologię, możemy wyróżnić 2 typy:

- Nabyte (wtórne) - spowodowane są przez małą aktywność fizyczną oraz długotrwałe stanie,
- Samoistne (pierwotne) - o tym czynniki decyduje predyspozycja genetyczna oraz zespoły wrodzone. Bardzo często pojawiają się u osób w podeszłym wieku oraz kobiet w ciąży,
- Choroby ogólnoustrojowe (nadciśnienie), przebyte choroby skóry (łojotokowe zapalenie skóry), otyłość, okres ciąży, długotrwałe stosowanie antykoncepcji hormonalnej, długookresowy nacisk na naczynia, który został wywołany przez noszenie nieodpowiednio dopasowanych butów lub stroju oraz częsta ekspozycja na słońce.


   Wiele czynników, które rozluźniają mięśnie naczyń krwionośnych powodują nasilone rozszerzanie się ich, a w efekcie ich pękanie. Na pękanie naczyń mają również wpływ inne czynniki:

- Długotrwały stres,
- Częste korzystanie z sauny,
- Przegrzewanie nóg,
- Nadmierny wysiłek fizyczny,
- Nieodpowiednio zbilansowana dieta,
- Długotrwałe stosowanie zewnętrznych preparatów sterydowych,
- Nikotynizm,
- Nadużywanie alkoholu.



Objawy "pajączków"

   Problemy te mogą dotknąć każdego z nas, bez względu na wiek, lecz na pojawienie się ich o wiele bardziej są narażone kobiety, co jest powiązane z żeńskim hormonem - estrogenem, który rozluźniają mięśnie naczyń krwionośnych.

   Do objawów, które mogą sugerować zaburzenia w funkcjonowaniu układu naczyniowego, możemy zaliczyć:

- Pulsowanie, pieczenie i uczucie mrowienia w kończynach,
- Szybkie "męczenie" się nóg,
- Obrzęk wokół kostek,
- Uczucie ciężkości nóg,
- Bóle i skurcze mięśni łydek, pojawiające się wieczorem.

   Częste pojawiania się pękających naczynek lub innych z wymienionych sygnałów ostrzegawczych, które nasz organizm wysyła, wymaga to szybkiej konsultacji lekarskiej.

   Pojawiające się naczynka są pierwszymi oznakami poważnego schorzenia, jakim może być przewlekła niewydolność żylna. Nieleczona niewydolność może się rozwinąć w postępującą chorobę, tj. zakrzepowe zapalenie żył.



Leczenie "pajączków"

   Wybór metody leczenie jest zależny od wielu czynników: umiejscowienia "pajączków", nasilenia zmian oraz od umiejętności i doświadczenia osoby, która będzie nam wykonywać zabieg.

   Jednym z najbardziej popularnych i skutecznych zabiegów jest usunięcie popękanych naczyń np. przy użyciu skleroterapii kompresyjnej. Jest to zabieg, który polega na podaniu preparatu obli terującego do światła naczynia uszkodzonego, co przyczynia się do zarastania ścianek i wyłączenie ich z układu żylnego. Taki zabieg jest bezbolesny, który jest wykonywany przy użyciu cienkiej igły. Ilość sesji zależy od lekarza, które są powtarzane co 1-3 tygodni.

   Innym sposobem jest laseroterapia, która polega na wykorzystaniu laserów wysokoenergetycznych (CO2, neodymowy, argonowy). Jego działanie polega na zamknięciu światła naczynia uszkodzonego naczynia przy użyciu termicznej koagulacji.