Kuchnia wietnamska

   Kuchnia wietnamska kojarzy się ludziom głównie z tanimi budkami z sajgonkami i ryżem z warzywami. Coś w rodzaju azjatyckiego fast food'a. Jednak ten stereotypowy pogląd nie do końca jest prawdziwy. Tak naprawdę kuchnię wietnamską doceniają Francuzi, którzy zajadali się egzotycznymi daniami w czasie gdy Wietnam był ich kolonią.


   Wietnamska kuchnia wbrew pozorom jest różnorodna i nie jednolita. Ma jednak kilka cech wspólnych z innymi kuchniami azjatyckimi. Najważniejszym wspólnym surowcem jest ryż. Następnie duże bogactwo makaronów - od tradycyjnych ryżowych i sojowych po tak nietuzinkowe jak fasolowy i maniokowy. Makaron w Wietnamie spożywany jest chętnie i obficie zarówno na śniadanie, obiad jak i kolację. Kolejną cechą wspólną jest duży dodatek warzyw do posiłków. Królują surówki i sałatki z kiszonych i świeżych warzyw i ziół. Najczęściej surówki przygotowywane są na bazie marchewki, kapusty, ogórków, kalarepy i specjalnego wietnamskiego wodnego selera.

   Wietnam mimo tego, iż był pod wpływem Francuzów z dużą ostrożnością przyjmował nowości do swojej sztuki kulinarnej. Ten okres historii pozostawił tam jedynie bagietki i cienkie kiełbaski. Od Chińczyków natomiast mieszkańcy przejęli patelnię wok i zwyczaj jedzenia pałeczkami. Jeśli chodzi o sposób przygotowywania potraw Wietnamczycy preferują dania duszone, gotowane na parze niż smażone. Sos sojowy tak popularny w Chinach i Japonii tutaj w większości zastępowany jest aromatycznym sosem rybnym. Taki sos wielu mieszkańców potrafi zrobić samodzielnie: ryby układa się w beczkach i przesypuje solą, a gdy zacznie fermentować stawia się ten rarytas na słońcu by tam w cieple promieni dojrzał. Ponoć taki sos jest jak wino - im dłużej dojrzewa tym jest lepszy.


   Wietnamczycy z namaszczeniem pielęgnują swoją kulturę i sztukę kulinarną. Tutejszą kuchnię z powodzeniem podzielić można na trzy duże regiony ze stolicami w Hanoi, Hue i Sajgonie. Mimo tego, iż dania nazywać się mogą tak samo, zdecydowanie różnią się od siebie zależnie od regionu doborem przypraw, składników i ziół.


   Wietnamczycy preferują delektowanie się kilkoma mniejszymi potrawami niż jednym dużym. Prawdopodobnie jest to pozostałość po czasach gdy nadworni kucharze dla panującego monarchy na jeden posiłek skrupulatnie przygotowywali około osiemdziesięciu potraw. Porcje musiały być więc maleńkie i apetycznie podane, by władca mógł skosztować jak najwięcej z nich nie przejadając się. Oczywiście nie możliwością było by jeden człowiek zjadł tak dużą ilość jedzenia. Jednak w oszczędnym Wietnamie nic się nie mogło marnować. Resztki posiłku dokańczane były przez liczne żony i nałożnice. Wietnamski monarcha miał bowiem oprócz pierwszej, prawowitej małżonki około 150 innych kobiet. Oczywiście zwykli ludzie nie jadali aż tak wystawnie i bogato. Jednak i u nich obowiązkowe było przygotowanie choć kilku dań Do dnia dzisiejszego w okolicach Hanoi panuje miły zwyczaj, iż podczas świąt, uroczystości i wesel na obiad podaje się kilkanaście maleńkich potraw. Wszystkie mają wspólną cechę - są pyszne, drobne, kolorowe i bardzo apetycznie podane. Do tradycyjnych dań należą maleńkie, bo wielkości palca nadziewane rożnymi farszami sajgonki. Następnie zupy - bambusowa, wietnamska zupa pho z makaronem ryżowym na bazie wołowiny, kurczaka i imbiru lub aromatyczna zupa rybna. Na terenie Kinh Bac popularna jest natomiast zupa z zielonych bananów, ślimaków, tofu i boczku. Z dań bardziej sycących godne polecenia są również dania na bazie drobiu np. kurczak z trawą cytrynową lub marynowany w sosie rybnym - Nuoc Mam drób z groszkiem.


   Desery w Wietnamie czyli ché, Europejczykom wydawać się mogą niezwykle egzotyczne. Jako słodkie zwieńczenie posiłku podaje się często suszone owoce lotosu ugotowane z cukrem, gotowaną fasolę obłędnie pachnącą jaśminem czy miąższ młodego kokosu. Popularnym deserowym owocem jest pomelo - duży owoc przypominający melona i pomarańczę. Podczas wesel i radosnych uroczystości na tzw. "szczęście" przygotowuje się małe ciastka suse z fasoli, mąki ryżowej i kokosu. Wypiek ten barwiony jest różnokolorowymi farbkami spożywczymi dzięki czemu wyglądają jak małe apetyczne, kolorowe poduszeczki. Ich nazwa pochodzi od wyrazu phu the co w dosłownym tłumaczeniu oznacza "mąż i żona".


   Kuchnia wietnamska to nie tylko szybkie bary z sajgonkami. To znacznie więcej. Kuchnia ta jest delikatna, pełna egzotycznych, aromatycznych przypraw. Jest jednocześnie lekka i zdrowa. Śmiało można powiedzieć, iż zasługuje na miano azjatyckiej Nouvelle Cuisine.