Kwas alfa liponowy - hit wśród antyoksydantów

   Kwas alfa liponowy ukrywający się pod skrótem ALA, jest znany także jako kwas tiooktanowy. Pod względem budowy przypomina on witaminę, ale rozpuszcza się zarówno w wodzie, jak i w tłuszczach. Poznajmy właściwości, zastosowanie i źródła kwasu alfa liponowego.

   Substancję tę organizm nauczył się wytwarzać, ale w dość niewielkich ilościach. Poza tym, kwas ALA można spotkać także w niektórych produktach spożywczych. Kwas alfa liponowy występuje w podwójnej roli - związku wspomagającego przekształcanie pokarmu w energię oraz silnego przeciwutleniacza. Pewnego dnia, nieznany z imienia i nazwiska naukowiec stwierdził istotną prawidłowość - żeby wykorzystać potencjał kwasu alfa liponowego jako przeciwutleniacza, trzeba go suplementować, no i zaczęło się, na półki aptek i niektórych sklepów trafił kwas ALA w kapsułkach.

Kwas alfa liponowy wspiera witaminę C i E

   Kwas alfa liponowy występuje w roli przeciwutleniacza do zadań specjalnych, nie zastępuje on witaminy C, ani E - najsilniejszych przeciwutleniaczy spośród witamin. Kwas alfa liponowy współpracuje z nimi poprzez regenerowanie ich właściwości antyoksydacyjnych. Kwestia rozpuszczalności nie jest tu bez znaczenia. Jak pamiętamy, witamina C jest rozpuszczalna w wodzie - zwalcza wolne rodniki w środowisku wodnym. Witamina E jest zaś rozpuszczalna w tłuszczach i tylko w takim środowisku rozwija swój potencjał. Kwas ALA rozpuszcza się zarówno w wodzie, jak i w tłuszczach, dlatego też jego działanie jest tak efektywne.



Kwas ALA jako regulator poziomu cukru we krwi

   Kwas alfa liponowy skutecznie wspiera leczenie pacjentów cierpiących na cukrzycę typu 2, ponieważ poprawia wrażliwość komórek na insulinę oraz wspiera transport cukru do komórek. U pacjentów cierpiących na cukrzycę typu drugiego bardzo często stwierdza się niską wrażliwość na działanie insuliny. Taki stan określany insulinoopornością pojawia się jeszcze przed rozwojem cukrzycy. Poza tym, diabetycy są narażeni na komplikacje na podłożu cukrzycowym - choćby choroby serca i układu nerwowego. Kwas alfa liponowy pomaga temu zapobiegać. Silny przeciwutleniacz chroni komórki przed uszkodzeniami dającymi początek neuropatii cukrzycowej. Kwas ALA chroni również wątrobę - związek ten powoduje zwiększenie poziomu cysteiny wykorzystywanej do syntezy glutationu znanego jako substancja silnie odtruwającą wątrobę.



Kwas alfa liponowy bezpośrednio wpływa na komórki macierzyste

   Kwas alfa liponowy pobudza komórki macierzyste do podziału i różnicowania. Działanie to jest ograniczone do wątroby. Kwas ALA w ten sposób sprzyja procesowi regeneracji uszkodzonego organu. Stosuje się go zarówno w przebiegu ostrych chorób wątroby, jak i w razie przewlekłych chorób. Potencjał omawianego suplementu można wykorzystać także w walce z nadmiarem metali ciężkich w organizmie, choćby ołowiu, kadmu czy rtęci. Metale ciężkie mogą tworzyć związki chelatowe z ALA i w ten sposób mogą być bezpiecznie usuwane z organizmu. ALA korzystnie wpływa na schorzenia związane z nadmiarem metali, np. żelaza, w przypadku schorzenia zwanego hemochromatozą.



Wspomaga najbardziej aktywnych

   Kwas alfa liponowy skutecznie wspiera proces utraty masy ciała u osób, które są aktywne fizycznie. Składnik ten jest koenzymem potrzebnym do metabolizmu tłuszczów i węglowodanów. Dzięki niemu może być wytworzona cząsteczka energetyczna, która występuje w komórkach. Kwas alfa liponowy poprawia dostępność glukozy w komórkach mięśni niezbędnej do produkcji energii.



Gdzie znajdziemy kwas ALA?

   Jak zostało wspomniane wyżej, kwas ALA możemy znaleźć w niektórych rodzajach pożywienia, między innymi w wątrobie, wołowinie i drożdżach. Do zwierzęcych źródeł kwasu ALA należą również inne niż wątroba podroby. Roślinnymi źródłami kwasu liponowego s natomiast szpinak i brokuły. W organizmach zwierzęcych (także u człowieka) związek ten powstaje w drodze syntezy cysteiny i kaprylanu. Ilość kwasu alfa liponowego dostarczana wraz z pożywieniem jest jednak niewystarczająca do tego, aby czerpać korzyści z jego działania. Dlatego też większość osób sięga po suplementy, które go zawierają. I tak, zalecana dzienna dawka wynosi w granicach 20-50 mg dziennie - dla zdrowego, dorosłego konsumenta. Nieco inaczej jest w przypadku diabetyków, gdzie zalecana dawka dzienna wynosi w granicach 300-600 mg dziennie. Nie wolno jednak przyjmować tak dużej ilości kwasu ALA bez konsultacji z lekarzem. Przy wyborze preparatu trzeba zwrócić uwagę na przyswajalność - poszczególne środki dostępne w aptekach mogą się różnić pod tym względem. Szczególnie polecane są preparaty zawierające liposomalny kwas ALA. Jego przewagą jest to, że kwas ALA pozyskiwany z tabletki lub kapsułki ma krótki okres półtrwania w osoczu. Dodatkowo, ma on trudność w pokonywaniu bariery krew - mózg. Liposom jest stabilny i zapewnia przedłużenie działania kwasu alfa liponowego. Cząsteczki liposomalne mogą też doprowadzić do przedłużenia działania i bardziej sprawnego przedostawania się do mózgu.



Bezpieczeństwo ceń ponad skuteczność

   Należy stosować dokładnie suplement w takich dawkach jakie zaleca lekarz lub producent na opakowaniu pomimo, że dotychczas nie stwierdzono żadnych działań niepożądanych - nie oznacza to jednak, że nie ma ryzyka ich wystąpienia. Suplementując kwas alfa liponowy możesz jednocześnie suplementować witaminę E i witaminę C. Jeżeli cierpisz na cukrzycę pamiętaj o systematycznym kontrolowaniu poziomu cukru we krwi w okresie suplementacji, zwłaszcza gdy dodatkowo stosujesz doustne leki, których działanie polega na obniżeniu poziomu cukru we krwi.



Witamina czy kwas tłuszczowy?

   Zapoznając się z informacjami na temat kwasu ALA pochodzącymi z różnych źródeł można natknąć się także na dane, według których związek ten jest ośmiowęglowym kwasem tłuszczowym, którego struktura obejmuje nasycone wiązania. Z drugiej strony, kwas ALA jest też koenzymem szlaków oksydacyjnych tłuszczów i silnym przeciwutleniaczem. Chroni on energetyczne centra komórek somatycznych przed niekorzystnym wpływem stresu metabolicznego. Kwas ALA ma zatem nie jedno oblicze, a każda informacja może być uznana w istocie za zgodną z prawdą i uzasadnioną w świetle aktualnej wiedzy medycznej. Trzeba jednak podkreślić, że za witaminę kwas był uważany dawniej. Sądzono także, iż kwas ALA wywodzi się wyłącznie z roślin. Dziś wiemy, że ten kwas tłuszczowy może być produkowany także w organizmie zwierząt i człowieka.



Z kwasu liponowego może powstać kwas DHLA

   Struktura kwasu ALA charakteryzuje się tym, że siódmy i ósmy atom węgla jest połączony  atomem siarki tworząc w ten sposób pierścień ditiolowy. Pierścień ten może ulec rozszczepieniu, co prowadzi do powstania kwasu DHLA (kwasu dihydroliponowego).



Suplement wykorzystywany w medycynie

   Kwas alfa liponowy nie jest polecany wyłącznie jako suplement diety. Wspomniany kwas tłuszczowy jest poważnie traktowany także przez medycynę konwencjonalną. Wykazuje on cenne właściwości immunomodulacyjne, antyoksydacyjne i hipoglikemizujące. Pierwsze z wymienionych właściwości są wykorzystywane w terapii astmy oraz stwardnienia rozsianego. Są to bowiem choroby, w przebiegu których dochodzi do nadmiernej reaktywności układu odpornościowego. Z kolei z uwagi na właściwości antyoksydacyjne i hipoglikemizujące kwas ALA znalazł zastosowanie także w leczeniu cukrzycy typu 2, co zostało już omówione wyżej.



Na tym jednak nie koniec!

   Medycyna konwencjonalna upatruje w kwasie ALA środek wspomagający walkę z chorobami cywilizacyjnymi, nie tylko dlatego, że spowalnia on proces starzenia się organizmu. Lekarze są zdania, że odpowiednie stosowanie kwasu alfa liponowego pomaga w profilaktyce miażdżycy i chorób serca. Omawiany kwas tłuszczowy poprawia funkcjonowanie śródbłonka naczyń krwionośnych. Poza tym, suplementacja kwasu ALA wpływa znacząco na poprawę wyników lipidogramu, ponieważ obniża poziom cholesterolu całkowitego. W przebiegu suplementacji dochodzi do obniżenia stężenia cholesterolu LDL w organizmie i wzrostu dobrej frakcji HDL. Dla osób odchudzających się, cierpiących z powodu nadwagi lub otyłości - kwas ALA jest korzystny, ponieważ zmniejsza on ilość wydzielanego hormonu głodu (leptyny). Poza tym, omawiany związek chemiczny skutecznie ogranicza niekorzystne skutki chemioterapii.