Dieta przeciwpasożytnicza

   Pasożyty wyrządzają w ludzkim organizmie wiele szkód. Pozbawiają go substancji pokarmowych - makro i mikroelementów, witamin, cukru, a także zakłócenia w pracy hormonów, które są niezbędne do odpowiedniego funkcjonowania. Ponadto pochłaniają czerwone krwinki, wytwarzają toksyny i osłabiają układ immunologiczny. W diecie przeciwpasożytniczej należy uwzględnić pokarmy, które stanowią naturalną broń w walce z robakami. Po jakie produkty spożywcze warto sięgać, a co lepiej ograniczyć?

   W naszym środowisku pasożyty są kompleksowo rozpowszechnione, z tego powodu łatwo się nimi zarazić. Mogą znajdować się w pożywieniu i zanieczyszczonej wodzie. Cysty (jaja) patogenów mogą być obecne również w kurzu i przenoszone drogą kropelkową. Na szczęście natura stworzyła szeroką gamę produktów, które są w stanie zwalczyć pasożyty. Dlatego wprowadzenie prawidłowej kuracji dietą może pomóc w leczeniu infekcji i dodatkowo ochronić organizm przed powtórnymi zakażeniami. Ze względu na tak olbrzymi problem warto bliżej przeanalizować objawy wywoływane przez patogeny (helminty): obleńce, tasiemce, pierwotniaki i przywry. Niekiedy w organizmie w jednakowym czasie przebywa ich kilka gatunków. Podczas infekcji występują dolegliwości, które można pomylić z innymi chorobami. Czasami zdarza się też, że człowiek nie odczuwa żadnych wyraźnych objawów, a jest nosicielem.

Pasożyty w organizmie - objawy

   Objawy choroby pasożytniczej są różne i zależą głównie od rodzaju pasożyta, który bytuje w ludzkim ciele. Jednak do typowych symptomów należą: ból brzucha i biegunka. Jeśli dolegliwości nie będą leczone, wtedy najpewniej przeobrażą się w stany przewlekłe, które mogą natomiast przypominać inne jednostki objawowe np. chorobę Leśniowskiego-Crohna.

   W przypadku infekcji pasożytem często występują dolegliwości, jak:

- kłucie w jelitach,
- zaparcia lub biegunka,
- odbijanie,
- śluz w stolcu,
- wzdęcie,
- brak apetytu albo nadmierny apetyt,
- zespół jelita drażliwego,
- nadwaga lub niedowaga,
- zaburzenia wchłaniania,
- niedokrwistość,
- problemy w trawieniu glutenu, laktozy i tłuszczów,
- wahania stężenia glukozy we krwi.

   W wyniku zakażenia pasożytem w organizmie dochodzi także do dysfunkcji w układzie odpornościowym:

- osłabienie,
- permanentne zmęczenie,
- chroniczne przeziębienia,
- infekcje.

   Objawy zewnętrzne: obrzęk, alergie, trądzik, egzema, świąd uszu i odbytu, jasne plamy dookoła ust, pokrzywki, a także opuchnięte wargi.

   Oznaki emocjonalne: apatia, rozdrażnienie, depresja, nerwica, uczucie bezsilności, niepokój i pobudzenie ruchowe u dzieci.



Jak powinien przebiegać proces oczyszczania organizmu z pasożytów?

   Zanim zostanie zastosowana odpowiednia dieta przeciwko robakom, należy oczyścić organizm ze złogów i substancji toksycznych przez nie wydzielanych. Dzięki temu nie dojdzie do reakcji Jarisha-Herxheimera, która może powstać wskutek aktywności endotoksyn. Uwalniają się one z unicestwionych przez zioła lub antybiotyki patogenów. Podczas reakcji objawy choroby pasożytniczej nasilają się, dlatego chory może początkowo odnosić wrażenie, że dieta jest bezskuteczna. Jeśli jednak leczenie nadal będzie kontynuowane, symptomy będą wygasać, aż w ostateczności całkowicie znikną. Gdy organizm jest silny, a układ odpornościowy i wydalniczy funkcjonują prawidłowo, możliwość wystąpienia reakcji Herxheimera maleje. Dlatego tak ważne jest dokładne oczyszczenie organizmu dietą, przed wdrożeniem mocniejszych środków np. antybiotyków.

   Z powodu zaparć perystaltyka jelita grubego zachodzi dosyć wolno, a zalegające w nim pozostałości masy kałowej to sprzyjające środowisko dla pasożytów. Dlatego utrzymanie prawidłowej funkcji systemu pokarmowego jest kluczowym elementem oczyszczania. Aby usunąć zaparcia, warto wprowadzić do jadłospisu więcej produktów bogatych w błonnik - warzyw, owoców, otrębów, płatków owsianych i produktów z pełnego ziarna. Należy też zwiększyć ilość wypijanych płynów. Efektywne pod tym względem są również probiotyki. Ich źródłem są głównie mleczne produkty fermentowane (np. kefir, jogurt) i kiszone warzywa tj. ogórki czy kapusta.



Pasożyty w organizmie - dieta

   W diecie przeciwpasożytniczej należy dokładnie żuć jedzenie, nie przejadać się, dzięki czemu organizm będzie mógł bez problemu strawić i przyswoić pokarm, który nie będzie zalegał długo w jelitach. Pasożyty lubią wilgoć, a resztki pokarmowe to najlepsze środowisko do ich rozwoju. W przypadku pasożytów może znaleźć zastosowanie dieta, jaką wdraża się w przypadku drożdżycy, ale należy uwzględnić kilka poprawek. Niewskazane jest spożywanie cukrów prostych, ponieważ wzmagają one tworzenie śluzu w jelitach. Także produkty łatwostrawne powinny ulec ograniczeniu. Należy zatem zmniejszyć spożycie cukru, słodzików, białego pieczywa, słodyczy i wyrobów z mąki pszennej (np. pączków, naleśników). Oprócz tego nie zaleca się spożywania alkoholu, mocnej herbaty i kawy. Jeśli chodzi o węglowodany, najlepiej sięgać po złożone, jak żyto, kasza gryczana, proso i owies. Warto uwzględnić w diecie fasolę adzuki, bo zmniejsza wilgoć i fasolę mung, która pomaga wyeliminować toksyny produkowane przez pasożyty lub tworzące się w czasie ich rozpadu. Polecane są również kiełki - to obok roślin strączkowych łatwo strawne źródło protein.

   Z białek zwierzęcych najlepiej unikać spożywania mięsa wieprzowego, gdyż nasila wytwarzanie śluzu. Pozostałe rodzaje mięs należy poddać należytej obróbce termicznej (80-100°C), aby unicestwić larwy (np. chcąc inaktywować larwy włośnia krętego w mięsie wołowym, trzeba gotować je przynajmniej godzinę). Orzechy warto przed zjedzeniem podprażyć albo dodawać do gotowanych dań, ponieważ mogą być nośnikiem larw pasożytów. Niezbędnym dodatkiem do diety są produkty, którym przypisuje się działanie odstraszające pasożyty. Mają one z reguły ostry, gorzki i kwaśny smak. Z warzyw warto uwzględnić cebulę, buraki, kapustę, por, szczaw, marchew, rzodkiew i czosnek, natomiast z dodatków: śliwki umeboshi, wodorosty, migdały i pestki dyni. W pestkach dyni znajduje się kukurbitacyna, substancja, która ma zdolność do uszkadzania układu nerwowego pasożytów. W diecie antypasożytniczej nie może też zabraknąć przypraw i ziół. Doskonale sprawdzą się goździki, szałwia, tymianek, pieprz kajeński, koper włoski, chrzan i imbir.

   Oczyszczanie organizmu oraz odpowiednia dieta, w której ogranicza się pokarmy niedozwolone, zwłaszcza bogate w cukry proste, i wprowadza produkty o właściwościach przeciwpasożytniczych, jest kluczem w walce z uciążliwymi lokatorami. Ponadto może stanowić znakomitą ochronę przed zakażeniem. Aczkolwiek w cięższych przypadkach albo podczas infekcji kilkoma rodzajami pasożytów może być niezbędne zastosowanie ziół lub antybiotyków o znacznie mocniejszej mocy niż dieta. Jeśli chodzi o płyny, należy sięgać po wodę mineralną, zieloną herbatę, soki warzywne, owocowe lub owocowo-warzywne. Dziennie należy pić ok. 2,5-3 l płynów. Nie należy sięgać po słodkie napoje gazowane, colę czy oranżady z uwagi na wysoką zawartość cukru i obecność fosforanów. Nie wolno spożywać produktów wysokosłodzonych (mleczna czekolada, batony, cukierki, ciastka), pasteryzowanego, homogenizowanego mleka, tłustych wyrobów mięsnych, cappuccino, kawy rozpuszczalnej i innych wysoko słodzonych napojów czy pokarmów. Taka żywność stanowi przeważnie wsparcie dla sukcesywnego rozwoju choroby, drobnoustrojów, pasożytów i grzybów.



Produkty o potencjalnym działaniu przeciwpasożytniczym

- Przyprawy: imbir, tymianek, pieprz kajeński, chrzan, koper włoski, szałwia i goździki
- Warzywa: kapusta, por, burak, szczaw, rzodkiew, marchew, cebula i czosnek
- Dodatkowo: prażone pestki dyni, wodorosty, śliwka umeboshi.