Zielona bakteria na paznokciu - przyczyny i leczenie

   Zielona bakteria na paznokciu jest potoczną nazwą pałeczki ropy błękitnej. Patogen ma zdolność przenikania w głąb tkanek i umiejscowienia w układach organizmu. Wskazuje się na kilka przyczyn rozwoju infekcji. Objawem zakażenia jest charakterystyczna plama na płytce paznokcia. Leczenie wymaga podania choremu antybiotyku.

Czym jest zielona bakteria i jak przebiega zakażenie?

   Zielona bakteria to potoczna nazwa pałeczki ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa). Występowanie bakterii w środowisku jest powszechne, a jej odporność na trudne warunki bardzo wysoka. Chociaż kontakt z patogenem może mieć każdy, bakteria rozwija się u osób z obniżoną odpornością (nawet krótkotrwałą). Czynniki sprzyjające zakażeniu to m.in.: częste moczenie rąk, obgryzanie paznokci, nawracające urazy płytki paznokciowej, korzystanie ze wspólnych narzędzi do stylizacji paznokci z osobą zakażoną.



Zielona bakteria na paznokciu - leczenie zakażenia

   Nieleczona zielona bakteria na paznokciu prowadzi m.in. do rozwoju grzybicy. Dlatego w przypadku pojawienia się na płytce paznokcia charakterystycznej plamy konieczna jest konsultacja z podologiem lub dermatologiem. Warto wiedzieć, że patogen ma tendencję do przemieszczania się i zakażania wielu układów w organizmie, dlatego podjęcie leczenia ma przede wszystkim na celu zahamowanie jego aktywności. Powinno również zapobiec rozwojowi ostrej postaci infekcji. Zielona bakteria wykazuje bardzo wysoką odporność na działanie antybiotyków, dlatego w terapii stosowane są połączenia różnych środków, np. o działaniu miejscowym i ogólnoustrojowym. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na stronie: https://badaniakrwi.pl/zielona-bakteria-na-paznokciu-czym-jest-i-jak-ja-leczyc.

   W przypadku ciężkiej postaci zakażenia, które obejmuje całą płytkę wraz z obszarem skóry dookoła paznokcia, konieczny jest chirurgiczny zabieg usunięcia miejsca infekcji.



Zielona bakteria na paznokciu a leczenie domowe

   Leczenie domowe może być pomocne w hamowaniu rozwoju zakażenia i jako uzupełnienie terapii właściwej. Stosowanie środków należy jednak wcześniej skonsultować z lekarzem. Podstawą jest regularne mycie i odkażanie dłoni preparatami do dezynfekcji. Miejscowo można aplikować dostępne bez recepty maści o działaniu antyseptycznym, bakteriobójczym i wspomagającym regenerację uszkodzonych tkanek. Zainfekowanego paznokcia nie należy zaklejać plastrem lub owijać gazą, gdyż ograniczony dostęp tlenu sprzyja aktywności patogenu. Należy pamiętać również o wzmacnianiu odporności organizmu. W tym celu warto suplementować witaminę D, cynk, selen i magnez.