Śniadanie to nasz najważniejszy posiłek w ciągu dnia. Odgrywa znaczącą rolę, ponieważ jest pierwszą dawką energii po dłuższej przerwie. Przy spożywaniu 5 regularnych posiłków w ciągu dnia, śniadanie powinno dostarczać 30% energii – czyli około 1/3 naszej dziennej dawki kalorii powinna przypadać na śniadanie
Jeżeli nie spożywamy śniadań, to spada efektywność naszej pracy, a u dzieci i młodzieży pojawia się zmęczenie i gorsze wyniki w nauce.
Można także w uproszczeniu stwierdzić, że jedząc regularnie śniadania o stałej godzinie – chudniemy! Dlaczego tak się dzieje i dlaczego tak ważne jest „nieomijanie” śniadania?
Śniadaniowe korzyści
Porządne, pełnowartościowe śniadanie przyspiesza przemianę materii. Jeśli rano „coś” zjemy, pomagamy naszemu organizmowi spalać tłuszcz i utrzymywać stałą masę ciała. Jeśli omijasz śniadania, Twój organizm nie wie czy głodujesz albo jesz mniej dlatego, że chcesz schudnąć, czy dlatego, że brakuje jedzenia – i wtedy zaczyna odkładać „zapasy” tłuszczu na później.
Co wybrać?
Podstawą pełnowartościowego śniadania powinno być mleko podawane w formie napoju mlecznego (np. jogurt, kefir, koktajl mleczny, kakao) lub zupa mleczna z dodatkiem otrąb, suszonych owoców i płatków, oczywiście niedosładzanych cukrem (musimy czytać etykiety). Zalecana jest także niewielka ilość tłuszczu oraz produktów białkowych o wysokiej jakości (jaja, sery, wędliny oraz ryby w różnej postaci, np. past), a także ciemne pełnoziarniste pieczywo. Nie możemy również zapomnieć o warzywach i owocach.
Idealnie byłoby, gdybyśmy zaraz po wstaniu z łóżka wypili szklankę wody oraz zjedli owoc o niskiej zawartości węglowodanów (np. grejpfrut, jabłko, śliwki, truskawki, wiśnie), a następnie ćwiczyli przez około 30 minut – wystarczy szybki spacer, który możemy wykonywać wszędzie lub dowolna aktywność, którą lubimy. Wówczas jeszcze bardziej zwiększymy tempo naszej przemiany materii, dodając sobie energii na cały dzień. Po takim wysiłku należy zjeść zrównoważone zdrowe śniadanie.
Poznaj nasze propozycje na zdrowe śniadania... Śniadanie to nasz najważniejszy posiłek w ciągu dnia. Odgrywa znaczącą rolę, ponieważ jest pierwszą dawką energii po dłuższej przerwie. Przy spożywaniu 5 regularnych posiłków w ciągu dnia, śniadanie powinno dostarczać 30% energii – czyli około 1/3 naszej dziennej dawki kalorii powinna przypadać na śniadanie
Poniżej przedstawione zostały 3 propozycje zdrowych śniadań:
1. Jagodowy jogurt:
- pół szklanki jogurtu naturalnego,
- 3 łyżki płatków owsianych,
- 1 łyżka siemienia lnianego,
- pół szklanki jagód.
2. Jajecznica z papryką i łososiem:
- 2 jaja,
- papryka czerwona,
- 50g łososia wędzonego (2 plasterki),
- 1 kromka razowego chleba.
3. Pożywna kanapka:
- 1 kromka pumpernikla,
- 1 łyżeczka miękkiej margaryny,
- kilka liści sałaty lodowej,
- 2 plasterki chudej szynki np. drobiowej,
- 1 kiwi.
Jeżeli chodzi o napoje, to w porze letniej najlepsza jest woda gazowana lub nie, zależnie od naszych preferencji smakowych, najlepiej z dodatkiem mięty oraz limonki lub cytryny. W porze zimowej polecana jest zielona herbata, yerba mate czy też ciepły napar z imbiru.
Podsumowując – jeśli chcemy zachować zdrowie, mieć stałą masę ciała i maksymalnie wykorzystywać swoją codzienną energię – nie zapominajmy o śniadaniu.
Anna Kacperka Specjalista ds. żywienia człowieka
Wasz Sklep Zdrowa Tradycyjna i Ekologiczna Żywność
ul. Koszykowa 20 oraz Fort Piontek ul. Modlińska 310/312 Warszawa
www.waszsklep.com.pl

Cukier szkodzi?
Nadmierne spożycie cukru jest zjawiskiem niekorzystnym dla naszego zdrowia. Cukier tuczy, kradnie z organizmu ważną witaminę B1, ponadto odpowiedzialny jest za cukrzyce, arteriosklerozę, osłabienie odporności organizmu oraz próchnice.
Ludzie nie mogą się utrzymać przy życiu na diecie cukrowej. Przykładem tego są rozbitkowie, którzy przez dziewięć dni jedli i pili wyłącznie cukier i rum.
W 1793 roku wydarzył się wypadek. Statek wiozący ładunek z cukrem rozbił się. Pięciu marynarzy, którzy przeżyli było przez dziewięć dni zdanych na siebie samych. Walczyli oni o przeżycie. Jedynym pożywieniem, które mieli był cukier i rum.
Po uratowaniu ich i przeprowadzeniu badań okazało się , że byli w stanie wyniszczenia spowodowanego głodem. Wypadek ten dał początek badaniom nad cukrem i jego wpływem na nasz organizm oraz zainspirował wybitnego francuskiego filozofa F. Magendie.
Magendie zaczął przeprowadzać szereg eksperymentów i badań na zwierzętach w szczególności psach pod kątem wpływu cukru na organizm. Wyniki jego prac były opublikowane w 1816 r. Wszystkie psy, które karmione były pokarmami opartymi na cukrze lub oleju z oliwek i wodzie zdechły. Ten eksperyment uświadomił przemysłowi cukrowniczemu jakie cukier niesie zagrożenie dla naszego zdrowia. Od tego czasu przeznaczał on miliony dolarów oraz zatrudniał najbardziej znane autorytety, które za otrzymywane pieniądze znalazłyby jakiś dowód nawet pseudonaukowy obalający teorię o cukrze.
Mimo to udowodniono, że cukier jest głównym czynnikiem powodującym próchnicę zębów. Nadmierne spożycie cukru powoduje nadwagę. Usuniecie go z diety leczy objawy okaleczających, szeroko rozpowszechnionych chorób, takich jak cukrzyca, rak i choroby serca.
Cukier może spowodować: hipoglikemię i nadwagę prowadzące do cukrzycy i otyłości, i to zarówno u osób dorosłych, jak i dzieci. Cukier wypłukuje z organizmu sole mineralne i witaminy, podnosi ciśnienie krwi, poziom trójglicerydów i złego cholesterolu (LDL), zwiększając ryzyko zawału serca.
Jak już wspomniałam powoduje próchnicę zębów i zapalenie ozębnej, które prowadzą z kolei do utraty zębów i ogólnego zainfekowania organizmu.
To właśnie cukier powoduje, że umysł dziecka ma kłopoty z uczeniem się i skupieniem uwagi. A tak często pozwalamy dzieciom na jedzenie słodkich batoników czy ciasteczek….
Zarówno u dzieci, jak i dorosłych cukier wywołuje destrukcyjne zachowania, trudności w uczeniu się oraz łatwość zapominania.
Jest również czynnikiem inicjującym niewydolność układu autoimmunologicznego i immunologicznego, co kończy się w rezultacie takimi chorobami, jak artretyzm, alergia i astma.
Cukier zakłóca również równowagę hormonalną i wspomaga wzrost komórek rakowych.
Nadmierne spożywanie cukru prowadzi do uzależnienia. Nawyk ten powstaje już w wieku niemowlęcym.
Musimy pamiętać o ty, że nadmierna ilość cukru może prowadzić do względnych niedoborów białek, składników mineralnych i witamin z grupy B oraz do zaburzeń przewodu pokarmowego. Wyizolowany cukier zaburza procesy regulujące naturalny poziom glukozy we krwi.
Gdy zjadamy słodkie ciastko czy pijemy słodki napój, nasze zęby jako pierwsze stykają się z cukrem. Osad tworzony na zębach jest doskonałą pożywką dla mikrobów, które atakują szkliwo.
Roztwory cukru silnie podrażniają również błony śluzowe wyściełające żołądek i dwunastnicę, sprzyja to powstawaniu wrzodów.

Aby strawić cukier organizm pożycza witaminy z grupy B, wapń, magnez czy chrom z innych pokarmów. Nadmierne spożycie prowadzi do cukrzycy. Cukier "usuwany" z krwi przez insulinę, jeśli nie może być jako rezerwa zmagazynowany w wątrobie odkłada się w postaci tłuszczu w biodrach lub w talii

Cóż więc mamy robić? Czy zawsze będziemy niewolnikami naszego uzależnienia od cukru, czy też może istnieje skuteczny sposób pozbycia się nawyku jedzenia go?
Cukier można zastąpić xylitolem. Jest to niskokaloryczny cukier wytwarzany z kory brzozy. Znany był on chemii organicznej już w 1891 r. Ponownie został odkryty podczas drugiej wojny światowej kiedy to Finlandia cierpiała na dotkliwy niedostatek cukru. W sytuacji braku miejscowych źródeł Finowie szukali produktu zastępczego i właśnie wtedy fińscy naukowcy po raz drugi odkryli xylitol. Alternatywą dla cukru jest również miód.
Czym jest Xylitol ?

Xylitol to naturalny słodzik występujący w kukurydzy, owocach, można go też pozyskiwać z drewna brzozy.
Ma smak i wygląd cukru. Jednakże jego spożycie nie wywołuje w organizmie żadnego z negatywnych skutków spożywania cukru.

Xylitol ma o 40% mniej kalorii niż cukier.
U stosujących dietę xylitol pozwala na łatwą kontrolę wagi ciała. Spowalnia opróżnianie żołądka, co wzmacnia poczucie sytości, w ten sposób redukuje ogólne spożycie pokarmów.
Indeks glikemiczny jest 14-krotnie mniejszy niż glukozy i 9-krotnie niższy niż sacharozy. Dzięki temu jest bardzo bezpieczny dla diabetyków. Utrzymując niski poziom insuliny, przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia. Słodzik ten ma wielostronne dobroczynne działanie.
Między innymi:
- hamuje rozwój bakterii ( zalecany przy próchnicy i w jej profilaktyce, przy zapalaniu dziąseł )
- hamuje rozwój grzybów i drożdżaków ( np. Candida albicans - w przewodzie pokarmowym )
- ułatwia wchłanianie witamin i minerałów ( m.in mineralizację kości )
- odkwasza organizm, przywraca naturalną równowagę pH

Xylitol zalecany jest szczególnie dla :

* cukrzyków

* chorych na grzybicę, drożdżyce

* dbających o zęby i dziąsła, przy próchnicy

* dbających o linię, odchudzających się

* chorych na mukowiscydozę i choroby laryngologiczne

* chorych na osteoporozę i przy jej profilaktyce

* sportowców

* osób mających problem z nieświeżym oddechem

W jaki sposób można stosować xylitol?
Dokładnie w taki sam sposób jak zwykły cukier. Zakres temperatur w jakich można stosować xylitol jest szeroki- gotowanie, pieczenie, mrożenie. Tak więc używając xylitolu możemy piec ciasta, ciasteczka, robić desery, lody itp.
Ze względu na to, że organizm musi się przyzwyczaić do wytwarzania większej ilości enzymu trawiącego xylitol należy stopniowo zwiększać dawkę dobową xylitolu (najlepiej zaczynać od ? łyżeczki do herbaty).
Spożycie w nadmiernych ilościach może mieć efekt przeczyszczający. Z tego powodu Xylitolu najlepiej nie podawać dzieciom do 3-go roku życia (lub w bardzo małych ilościach). Naukowcy fińscy zalecają spożywanie do 40g (około 10 łyżeczek) xylitolu dziennie.
Xylitol daje w organizmie odczyn zasadowy (a nie kwasowy, jak cukier), co jest jego wielką zaletą. Xylitol jest wskazany m.in.: przy próchnicy zębów, suchości w ustach, przyjazny przy nadkwasocie żołądka.
Xylitol występuje naturalnie w wielu owocach i jest wytwarzany przez ludzkie ciało w procesie metabolizmu. Jako alternatywny słodzik posiada korzyści zdrowotne i poprawia profil odżywczy produktów spożywczych.

Nie znam dokładnych danych dotyczących wszystkich chorób wątroby. Jest ich wiele ale np. z danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wynika, że liczba nosicieli np. wirusa HCV na świecie to ponad 170 mln i każdego roku przybywa około 3-4 mln zakażonych. Z powodu wirusowego zapalenia wątroby typu C rocznie na świecie umiera 280 tys. osób1. Eksperci szacują, że w Polsce wirusem HCV jest zakażonych ponad 700 tys. osób, przy czym dotychczas zdiagnozowanych zostało tylko około 20 tys . Oznacza to, że ok. 95% nosicieli nie jest tego świadomych i może przekazywać wirusa innym osobom.

Co to jest Ostropest plamisty?
Zapewne nie każdy wie, ale wątroba wydziela 1/5 ciepła wydzielanego przez nasz organizm. To naprawdę sporo. Aż 20% ciepła. A skoro wątroba wydziela tyle ciepła, oznacza to, że wykonuje naprawdę ciężką pracę.
W ciągu ostatnich 20 lat badania prowadzone przez naukowców na całym świecie potwierdziły niezwykłą skuteczność ostropestu plamistego (łac. Silybum Marianum) w leczeniu wątroby. Jest to zioło blisko spokrewnione ze słonecznikiem. Leczy schorzenia powstałe m.in. w wyniku ostrych i przewlekłych zatruć. Pomocne jest również w ostrym wirusowym zapaleniu, marskości czy stłuszczeniach wątroby.
Ostropest jest rośliną jednoroczną znaną od starożytności. Już Disocides (100r pne) i Piliniusz Starszy ( I w ne) wspominali o nim w swoich dziełach i z powodzeniem stosowali go w praktyce lekarskiej. Potem w Średniowieczu o ostropeście pisała również św. Hildegarda. I to właśnie w Średniowieczu ostropest stał się jedną z ważniejszych roślin leczniczych. Otrzymał wtedy nazwę oset Najświętszej Marii Panny. Legenda głosił, że w czasie karmienia Dzieciątka Jezus kilka kropli mleka spadło na liście pożytecznego ostu i pozostawiło na nich mlecznobiałe plamy.
Przed wojną sezon zbioru ziół rozpoczynał się po dniu św. Jana Chrzciciela (24 czerwca), a kończył - w dniu Matki Boskiej Zielnej (15 sierpnia). Najważniejsze w ówczesnym lecznictwie zioła zbierano w tym właśnie okresie i dopiero od momentu ich poświęcenia można było je stosować dla celów leczniczych.
Obecnie od 14 lat firmy należące do jednego z zagranicznych holdingów wybierają roślinę leczniczą roku. Holding ten ma swoja siedzibę w Klęce. O wyborze rośliny leczniczej roku decyduje zawsze stopień zainteresowania daną rośliną ośrodków badawczych w Polsce i na świecie oraz stopień jej skuteczność w leczeniu różnych chorób.


Ostropest osiąga wysokość do 1,6 m. dlatego często opisywany jest jako "okazały oset". Roślina ta pochodzi z basenu Morza Śródziemnomorskiego. Rozpowszechniła się i rośnie również w Europie i Ameryce Północnej. W dawnych czasach ostropest uprawiany był też jako warzywo. Jego koszyczki kwiatowe były namiastką karczocha, młode liście przyrządzano jako szpinak, a korzenie po ugotowaniu przypominały salsefię (kozibród parolistny).
W zielarstwie używa się tylko owocu ostropestu plamistego. Dobrze jak są to owoce z upraw ekologicznych. Dojrzałe owoce ostropestu zawierają zwykle około 3 proc. sylimaryny, wykazującej działanie antyhepatoksyczne.
Pozbawione puchu kielichowego owoce "Chronią komórki wątrobowe przed hepatotoksycznym działaniem czynników chemicznych, bakteryjnych i wirusowych. Związki te uszczelniają błony komórkowe wątroby, utrudniając przenikanie toksyn" – wyjaśnia profesor Jambor.
Podobno ostropest potrafi pomóc nawet w przypadkach zatrucia muchomorem sromotnikowym. Podany do 48 godzin po zjedzeniu tego grzyba może zapobiec zatruciu jego toksynami. Zmniejsza też poziom cholesterolu całkowitego, a także funkcji LDL.

Dlaczego warto stosować ostropest?
Właściwa praca wątroby warunkuje prawidłowe funkcjonowanie organizmu, a od jej sprawności uzależnionych jest ponad 5 tysięcy funkcji życiowych i ponad 500 procesów chemicznych, zachodzących wewnątrz ludzkiego ciała. Wątroba usuwa również z organizmu szkodliwe toksyny. Jest to ważny powód dla którego, warto już dziś zadbać o zdrowie swojej wątroby.

Jak już wspominałam Ostropest swoją popularność zawdzięcza głównie jako lek na dolegliwości wątroby, takie jak:
• marskość wątroby,
• zwyrodnienie tłuszczowe,
• uszkodzenia spowodowane alkoholem, lekami, narkotykami, innymi substancjami toksycznymi,
• stany zapalne wątroby i zaburzenia jej czynności,
• bóle pęcherzyka żółciowego.
Szczególnie polecany jest w trakcie terapii odwykowej przeciwalkoholowej, usuwając substancje toksyczne odkładające się w organizmie w czasie rekonwalescencji po uszkodzeniach wątroby spowodowanych czynnikami toksycznymi takimi jak:
• długotrwałe kuracje antybiotykowe,
• nadużywanie alkoholu,
• chemioterapia,
• zatrucia grzybami,
• leczeniu cukrzycy,
• wirusowym zapaleniu wątroby typu C,
• kamicy żółciowej (profilaktycznie i leczniczo),
• stanach zapalnych skóry,
• leczeniu łuszczycy.
Pomaga również przy krwawieniach z nosa i narządów wewnętrznych, zaburzeniach trawiennych, niedokwaśności soku żołądkowego, braku łaknienia, wzdęciach, przy odbijaniu się, obniżonym ciśnieniu krwi i chorobie lokomocyjnej. Wspomaga bardzo skutecznie leczenie w trakcie terapii odwykowych, przeciwalkoholowych.
Podsumowując: Wyciąg z ostropestu chroni i regeneruje wątrobę uszkodzoną w wyniku skażeń toksynami, skutków długotrwałego stosowania leków, nadużywania alkoholu, chemioterapii, wirusowego zapalenia wątroby czy zatrucia grzybami.

Ostropest używany profilaktycznie chroni zdrowe komórki wątroby i nerek przed zniszczeniem, stłuszczeniem i toksynami. Używany jest również w kosmetyce. Regeneruje skórę, reguluje nawilżanie skóry.
Sposób użycia: można gryźć całe nasiona, albo zmielone dodawać do zimnych i gorących potraw: sałatek, zup, czy musli w ilości 1 łyżeczki dziennie. Nasiona ostropestu można używać długotrwale. Korzystnych efektów należy oczekiwać po minimum dwu tygodniach systematycznego stosowania.
.
Na czym polega działanie ostropestu?
Wyciąg z nasion ostropestu plamistego (łac. Silybum marianum) stabilizuje błony komórkowe hepacytów i stymuluję syntezę białek, przy jednoczesnym przyśpieszaniu procesu regeracji uszkodzonych tkanek wątroby i zdolności formowania nowych komórek. Nasiona ostropestu zawierają bioflawonaidy znane jako Sylimariny. Wyciąg z ostropestu plamistego chorni komórki wątroby blokując przenikanie szkodliwych toksyn i pomaga usunąć te toksyny z komórek wątrobowych.
Podobnie jak inne bioflawonaidy, Sylimaryna jest silnym przeciwutleniaczem. Oprócz działania ochronnego wzmacnia również syntezę białek i przyśpiesza proces regeneracji uszkodzonych komórek.
Stosowanie ostropestu plamistego już we wstępnej fazie leczenia osłabionej wątroby przynosi najlepsze rezultaty. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż preparaty z ostropestu są przeciwutleniaczami silniejszymi od witaminy E, chroniącymi nie tylko wątrobę, ale i cały organizm (zwłaszcza mózg!) przed atakiem wolnych rodników tlenowych.
Należy wiedzieć, że:
- osoby z alergią na stokrotki, karczochy, kiwi, mogą być również uczulone na ostropest.
- ostropest może obniżyć poziom cukru we krwi, dlatego osoby chore na cukrzycę mogą stosować ostropest, jednak mając świadomość, że powinny dostosować dawkę lekarstw tak aby poziom cukru nie uległ zmianie.
- ostropest może zmniejszać też skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych. Może się tak dziać, dlatego że jeden składnik ostropestu może hamować enzym beta-glukuronidazy, który może być stosowany w doustnych środkach antykoncepcyjnych. Warto w tym miejscu jednak zauważyć, że np. przy chorej wątrobie lepiej nie zażywać doustnych środków antykoncepcyjnych, gdyż obciążają one właśnie wątrobę.
Ostropest plamisty, został uznany przez specjalistów “Zielem Roku 2009″. Ten zaszczytny tytuł został oficjalnie ogłoszony 15 sierpnia w wielkopolskiej Klęce, podczas uroczystości Święta Matki Boskiej Zielnej i Dnia Zielarza.
Wasz Sklep Zdrowa Tradycyjna i Ekologiczna Żywność
ul. Koszykowa 20 Warszawa
http://www.waszsklep.com.pl

polecam wam ciekawy artykuł o zywnoći tradycyjnej http://artykuly.com.pl/dom-i-ogrod/kulinaria/zdrowa-zywnosc-tradycyjna-cudze-chwalicie-swojego-nie-znacie.html

Najlepiej jest pić mleko ekologiczne kozie z Beskidu Niskiego z gospodarstwa ekologiczego Figa .Charakteryzuje się ono wspaniałym smakiem oraz pełną wartością odżywczą. Zalecane jest nie tylko dla osób uczulonych na białko i alergików.

Kozie mleko jest najcenniejszym darem dla człowieka. Spożywać mogą je zarówno zdrowi jak i chorzy ludzie. Wskazane jest dla alergików, osób starszych, osób z zaburzeniami trawienia, przy leczeniu onkologicznym i w wielu innych przypadkach.
Mleko kozie w przeciwieństwie do krowiego jest czysto białe. Wynika to z faktu, ze zawiera ono witaminę A w postaci retinolu. jest ono również bogate w witaminy z grupy B ( B2, B3, B6 oraz B12) i zawiera trzykrotnie więcej witaminy B3 niż krowie mleko. Kozie mleko jest także bogate w potas, cynk i zawiera tyle samo selenu co ludzkie matczyne mleko (2,5 razy więcej niż mleko krowie).
Wbrew pozorom spożycie mleka koziego na świecie jest znacznie wyższe niż mleka krowiego. Obecnie liczba hodowanych na świecie kóz przekracza 500 milionów a produkcje koziego mleka szacuje sie na 5 milionów ton rocznie. Kozie mleko ma zbliżony skład do mleka kobiecego. Jest natomiast bardziej odżywcze i dietetyczne niż krowie - podstawowa różnica jest nie ilość, ale specyficzna struktura białka i tłuszczu w mleku kozim. Ma znacznie więcej składników mineralnych (wapń, mangan, cynk, fosfor) oraz witamin
(A, B2, B12, D i PP).
Mleko kozie zalecane jest jako naturalny środek wspomagający leczenie wielu chorób (np. infekcje bakteryjne, arterioskleroza, osteoporoza, astma, czy nawet wczesne stadia raka), przy osłabieniach organizmu a także jako środek profilaktyczny. Jest znakomitym substytutem mleka krowiego, zwłaszcza w przypadkach złego wchłaniania, zaburzeń trawienia, zespołu nietolerancji białek mleka krowiego, alergii pokarmowych.
Ja piję tylko mleko kozie.