Niski indeks glikemiczny posiłku oznacza, ze wzrost poziomu glukozy we krwi będzie powolny, a co za tym idzie nie wpłynie tak drastycznie na poziom lipidów, a zwłaszcza trójglicerydów. Natomiast wysoki indeks glikemiczny, powoduje szybkie zwiększenie się poziomu glukozy i w odpowiedzi na to hiperinsulinemię (podwyższony poziom insuliny we krwi). Wysokie dawki insuliny hamują utylizację tłuszczów w wątrobie, przez co wzrasta stężenie wolnych kwasów tłuszczowych (FFA) i poziom triglicerydów w surowicy krwi. W prowadzonych badaniach udowodniono, że obniżenie indeksu glikemicznego bez zmian zawartości węglowodanów w diecie powoduje obniżenie stężenia wolnych kwasów tłuszczowych. Niski indeks glikemiczny nie powoduje także wysokiego wzrostu glikemii poposiłkowej, co z kolei nie wpływa na zwiększoną produkcję triglicerydów w wątrobie i nie przyczynia się do ich wzrostu we krwi. Udowodniono tym samym zależność między wartością indeksu glikemicznego, a stężeniem triglicerydów. Warto jednak dodać, że IG nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na na stężenie TG. Ważne są też inne czynniki, chociażby genetyczne, które określają stężenie triglicerydów w surowicy krwi. Obniżenie indeksu glikemicznego pokarmów w diecie poza obniżeniem poziomu trójglicerydów, korzystnie wpływa także na inne parametry gospodarki lipidowej. Podczas stosowania takiej diety zmniejszeniu ulega także poziom cholesterolu całkowitego oraz jego frakcja LDL. Istnieją badania, w których po stosowaniu przez trzy tygodnie diety o niskim indeksie glikemicznym, zaobserwowano obniżenie stężenia cholesterolu całkowitego o 10%, a cholesterolu LDL o 13%. To oczywiście nie znaczy, że każdy po zastosowaniu przez trzy tygodnie diety o niskim IG ma szansę uzyskać te same wyniki, ale stanowi dowód na pozytywny wpływ diety o niskim IG na profil lipidowy.
"Jedz aby żyć, a nie żyj aby jeść"