Który tłuszcz najzdrowszy do smażenia?

Smażenie nie jest zdrowym procesem więc potrawa po typowym smażeniu nie może być zdrowa, co najwyżej mniej szkodliwa. Dobry tłuszcz do smażenia powinien:

- posiadać wysoką proporcję kwasów nasyconych do jedno i wielonienasyconych
- posiadać wysoki punkt dymienia (wyższą niż temperatura smażenia)
- posiadać niski stopień przetworzenia
- być odpornym na utlenianie

A więc klasyfikacja wygląda tak:

1. olej kokosowy nierafinowany
2. masło klarowane (ghee)
3. tłuszcz gęsi / smalec

Oliwa z oliwek extra vergine tylko do króciutkiego podsmażenia. Oleje rafinowane to produkty wysoko przetworzone, a więc stanowczo nie polecam, olej zimnotłoczone tylko na zimno, z tym, że te z dużą  omega-6 nie przesadzać bo są prozapalne. Tutaj masz artykuł z naszego wortalu - Na czym najlepiej smażyć? - jest to dość dokładna analiza

Co do czasów to nie mam takiej wiedzy. Jeśli miałabym coś postawić to max 30 sekund na dużym ogniu, na średnim max 1 minuta. Dla mnie nie nadaje się do smażenia i całą pełnię jej wartości odżywczym niszczymy.

Smażenie jest inwazyjną obróbką termiczną i jest niezależnie od stosowanego tłuszczu mniej czy bardziej niezdrowe. Szacowanie procentowanie mija się z celem ponieważ jest wiele zmiennych w tym temacie. Po pierwsze możesz smażyć w temperaturze 150 stopni, ale możesz też w 200 stopni (dla przykładu gotowanie to nie mniej, nie więcej niż 100 stopni) więc jest to zupełnie inna dynamika zmian. Inne ważne kwestie: czas smażenia, rodzaj zastosowanego tłuszczu do smażenia, czy smażenie zanurzeniowe czy płytkie, rodzaj patelni, co jest smażone (produkt węglowodanowy, produkt białkowy) . Czy dodatek sałatki, brokuła minimalizuje zagrożenia? Na pewno zmniejsza. Te wszystkie zmienne parametry smażenia o której pisałam decydują o tym, czy przekraczamy granicę i produkt z tylko niezdrowego staje się już rakotwórczy.

To, że niszczą się jej dobre wartości odżywcze to nie problem, bardziej bym się martwił tym, że złe się pojawiają. Ale tutaj znowu.. czy to aż tak wielki problem...

Stosując się do powyższych potrawy będą raczej na plus niż na minus.

masseur napisał/a:

Nie wiem.. Moja babcia 90% obiadów smażyła i żyła 90 lat, nie narzekała na zdrowie, dziadek też, wujkowie, ciocie, znam wiele osób, które swoje lata już mają, jedzą normalnie smażone potrawy i nic im nie dolega. Wszyscy smażyli albo na oleju rzepakowym rafinowanym, albo na smalcu. Akroleiny to trochę musiało się wytworzyć, a mimo to wszyscy zdrowi.

Nie możemy porównywać się do ludzi którzy spożywali za młodu produkty praktycznie nieskażone, bez chemii, o dużych wartościach odżywczych, nie modyfikowanych produktów, nie przetworzonych, mięs bez dodatku antybiotyków i hormonów, o dobrym powietrzu i braku wszechobecnego promieniowania nie wspomnę . Zapewniam Cię, że smalec im nie szkodził jeśli nie smażyli produktów węglowodanowych. Oleju rzepakowego w butelkach w latach 70 czy 80 nie było. Czym skorupka za młodu Być może Twoja rodzina ma dobre geny, czy dobre grupy krwi, trzeba patrzeć jednak na ogół społeczeństwa. Dbanie o zdrowie to wysiłek wielokierunkowy i wymagający wielkiego poświęcenia się sprawie i wielu niestety wyrzeczeń a i tak nie zawsze gwarantuje to sukces.