Imbir lekarski

Nazwa łacińska: Zingiber officinale

Nazwa angielska: Ginger

Nazwa hiszpańska: Jengibre, Kion

Nazwa francuska: Gingembre

Nazwa niemiecka: Ingwer, Ingber, Imber, Immerwurzel

Wiadomości ogólne i ciekawostki

Imbir lekarski to jedna z najstarszych roślin wieloletnich, leczniczych i przyprawowych na świecie. Użytkowany jest od tysięcy lat. Należy również do najstarszych roślin uprawnych - świadczy o tym fakt, iż w stanie dzikim już nie występuje. Imbir ma pikantny, nieco cytrynowy zapach i korzenny, palący, lekko gorzkawy smak. Można używać go w stanie świeżym - jako warzywo np. marynowane - lub suszonym - jako sproszkowaną przyprawę. Surowcem zielarskim są kłącza, które zbiera się, gdy kwiaty już przekwitną. Imbir suszony produkowany z kłączy zbieranych po 8-10 miesiącach od posadzenia. Są one wtedy bardziej włókniste i ostrzejsze w smaku. Przed suszeniem są oskrobane i ugotowane we wrzątku.

Surowce lecznicze i przyprawowe

Surowcem zielarskim są kłącza,

Substancje lecznicze

• Substancje gorzkie
• Kwasy organiczne
• Olejek eteryczny - gingerol, zingeron i citral
• Wapń, żelazo, magnez
• Tłuszcze
• Białka

Działanie

• Poprawiające trawienie
• Łagodzi przeziębienia
• Żółciopędne

Imbir stosowany w niewielkich ilościach ułatwia trawienie. Olejek zawarty w kłączu pobudza bowiem produkcję śliny i soku żołądkowego, działa żółciopędnie i rozkurczowo, leczy wzdęcia. Imbir ma korzystne działanie podczas leczenia mdłości. Regularnie stosowany wykazuje również korzystne działanie w przypadku podwyższonego cholesterolu oraz migren. chroni przed tworzeniem się zakrzepów. Przyprawa ta leczy również przeziębienia, jest bowiem bogata w substancje o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym. Dba również o jamę ustną, ma korzystne działanie odkażające i odświeżające. Leczy infekcje i przeziębienia, pobudza wydzielanie śluzu. Warto płukać nim bolące gardła. Ta odświeżająca przyprawa doskonale wpływa również na umysł. Poprawia wydajność i koncentrację. Imbir wspomaga również krążenie krwi, wspaniale bowiem rozgrzewa całe ciało. W medycynie chińskiej uchodzi za "gorący", powodujący ogień w ciele. Pobudza też organy płciowe. Tam, gdzie występuje naturalnie, czyli w Azji, używa się go jako afrodyzjak.

Zastosowanie

• Jako odświeżająca piekąca, niezwykle aromatyczna przyprawa dodająca świeżości i pikantności owocom morza. Dodaje charakteru mdłych potrawom i tłustym mięsom, np. kaczce czy wieprzowinie. Imbir ma bowiem specyficzny, silny zapach z odświeżającą, lekko słodkawą nutą, zaś po spróbowaniu jest palący i lekko gorzki.
• Mielony imbir najlepiej nadaje się do potraw słodkich, np. herbatników, ciastek, ciast, sałatek owocowych. Idealnie komponuje się również z pieczonymi jabłkami i miodem.
• Napar do płukania - do szklanki bardzo ciepłej wody wsypać 2 łyżeczki sproszkowanego imbiru.
• Imbir jest częstym i popularnym składnikiem mieszanek herbat i herbatek rozgrzewających.
• Nieodzowny element kuchni azjatyckiej.

Przeciwwskazania

• Ciąża lub karmienie piersią ? w dużych ilościach, w niewielkich pomaga przy mdłościach ciężarnych.
• Przewlekłe choroby przewodu pokarmowego, np. wrzody żołądka lub dwunastnicy, cierpisz na refluks żołądkowy.
• W przypadku przedawkowania imbiru (picie dużej ilości imbirowej herbaty, nalewki, tabletek lub surowego imbiru) można odczuć zawroty głowy, senność, nudności oraz nieregularny rytm bicia serca.