Egzotyczne owoce - daj się im skusić!

   Egzotyczne owoce są dziś dostępne w wielu supermarketach, na bazarach i w sklepach z żywnością orientalną. W związku z tym nasz przewodnik przyda się nie tylko podczas wakacyjnych wyjazdów w odległe zakątki świata. Owoce te zaskakują nas swoim wyglądem i budzą naszą ciekawość, posiadają dziwaczne kształty, nazwy ich również niewiele nam mówią.

   Często boimy się po nie sięgać, ponieważ nie wiemy, co z nimi zrobić i co się w nich kryje. Warto je jednak spróbować, ponieważ mają ciekawy smak, choć inny niż typowe polskie owoce. Ale podobnie jak rodzime owoce zawierają dużo witamin, składników mineralnych i błonnik pokarmowy. Co ważne zwykłą potrawę potrafią zamienić w wyjątkowe danie.

Liczi

   Liczi chińskie pochodzi z Filipin, Wietnamu i Kambodży. Współcześnie jest rośliną uprawianą w różnych krajach o ciepłym klimacie. Nazywane też jest śliwką chińską czy też bliźniarką smaczną. Owoce są podłużne, kuliste, albo lekko stożkowate. Przypominają trochę maliny i truskawki. Odżywczy miąższ jest pokryty cienką i delikatną, ale stwardniałą skórą o brązowo-czerwonym zabarwieniu. Pod nią znajduje się smaczna osnówka o kremowej konsystencji. Osiągają długość ok. 5 cm. Owoce liczi można jeść na surowo. Znakomicie nadają się jako składniki kompotów, syropów i drinków. Można je dodawać do sałatek, podawać ze śmietaną lub lodami. Liczi można także konserwować w syropie oraz suszyć.

  
   100 g owoców liczi zawiera 66 kcal, w tym 16,53% węglowodanów, 0,83% białka i 0,44% tłuszczu. Owoce są bogatym źródłem witamin: C, B2, B6 i miedzi.



Pitaja

   Pitaja, znana także jako smoczy owoc, pitahaya czy też truskawkowa gruszka pochodzi z Meksyku i Ameryki Środkowej. Współcześnie jest uprawiana w wielu krajach południowo-wschodniej części Azji. Smaczny, słodki, orzeźwiający miąższ jest otoczony skórzastą, liściastą skórką. Zawiera czarne pestki, tak jak kiwi. Owoce głównie jada się na surowo, ponadto wykorzystuje się je do produkcji soków i win. Stanowią także świetny dodatek do deserów lodowych i herbat. Skórka nie jest jadalna, natomiast nasiona nie są trawione w przewodzie pokarmowym. Owoc osiąga około 12 cm długości. W handlu spotykane są trzy odmiany: owoce o różowo-fioletowej skórce z białym miąższem, owoce o żółtej skórce i białym miąższu oraz owoce o czerwonej skórce i czerwonym miąższu.



   100 g owoców pitai zawiera 52 kcal, w tym 11% węglowodanów, 1,1% białka i 0,4% tłuszczu. Smoczy owoc jest bogatym źródłem błonnika pokarmowego, witaminy C oraz żelaza, wapnia i beta karotenu.



Rambutan

   Rambutan jest rośliną pochodzącą z Malezji, Chin i Indonezji, nazywany też jest jagodzianem. Obecnie jest uprawiany również w innych tropikalnych krajach Azji. Nazwa rambutan pochodzi od słowa malajskiego słowa "rambutan", który oznacza "owłosiony". Niewielkie owoce mają jajowaty kształt oraz są pokryte skórzastą skórką z brodawkami. Wyrastają z nich miękkie różowe, albo żółte włoski. Owoce rambutanu są kwaśne lub słodkie. Duże nasiono o ciemnobrązowym zabarwieniu nie nadaje się do spożycia, podobnie jak skórka, która zawiera toksyczną taninę i saponinę. Można je jeść na surowo oraz robić z nich marmolady i wina. Owoc osiąga około 3 cm średnicy. Pod względem smaku i wartości odżywczych rambutan bardzo przypomina liczi.



   100 g owoców zawiera 68 kcal, w tym 16% węglowodanów, 0,9% białka i 0,3% tłuszczu. Zawiera dużo witaminy C, miedzi, manganu i potasu.



Kaki

   Kaki jest rośliną pochodzącą z Chin. Owoce są znane pod wieloma nazwami: hurma, hebanek, persymona, sharon, szaron, szarona. Owoce mogą występować w kolorze żółto-pomarańczowym lub pomarańczowo-czerwonym. Najbardziej popularne są trzy odmiany kaki: wschodnia (najpopularniejsza), kaukaska i amerykańska. Owoce można spożywać na surowo jako przekąskę, ponadto nadają się na dżemy, konfitury i musy. Stanowią dodatek do deserów, lodów i sałatek owocowych. Warto wiedzieć, że wyciąg z kaki hamuje rozwój białaczki, powodując śmierć komórek nowotworowych. Zawierają dużo związków fitochemicznych, które mają działanie przeciwutleniające. Dostarczają dużą dawkę rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego błonnika.



   100 g owoców zawiera 70 kcal, w tym 18,6% węglowodanów, 0,6% białka i 0,2% tłuszczu. Zawiera dużo witamin: C, beta karotenu, E i B6 oraz miedzi i manganu.



Kiwano

   Kiwano zwany ogórkiem afrykańskim jest rośliną, która występuje na obszarze niemal całej Afryki. Owoce mają żółto-pomarańczowe zabarwienie i nieco mniejszy kształt w porównaniu z krajowymi ogórkami. Nazywany jest również rogatym melonem lub też rogatym ogórkiem. Owoce mają owalny kształt i zielono-żółty miąższ w formie miękkich nasion. Charakteryzuje się orzeźwiającym smakiem, zbliżonym do ogórka, melona i kiwi oraz aromatem zbliżonym do bananowego i właśnie co ciekawe od kiwi i banana nadano mu w nazwę kiwano, ze względu na to, iż przypomina pod względem smaku i aromatu te owoce. Kiwano można dodawać do sałatek owocowych, ryb i różnych deserów. Po zmiksowaniu nadają się do koktajli. Osiąga długość od 9 cm do 14 cm i wagę ok. 300 g.



   100 g owoców zawiera 44 kcal, w tym 7,6% węglowodanów, 1,8% białka i 1,3% tłuszczu. Kiwano jest bogatym źródłem żelaza, magnezu i cynku oraz witamin: C i beta karotenu.



Karambola

   Karambola jest gatunkiem tropikalnego drzewa występującego w Malezji i Indonezji. Można spotkać je również w Afryce i Ameryce Południowej. Karambola spotykana jest również pod nazwą oskomian i gwiaździsty owoc. Gwiaździsty owoce jest żółtą jagodą o wydłużonym kształcie oraz pięciu podłużnych żebrach. W pełni dojrzałe owoce mają brązowe wierzchołki. Pod woskowaną skórką kryje się miąższ o słodko-kwaśnym smaku. Po starannym umyciu można jeść je na surowo w całości, wraz ze skórką i nasionami. Pokrojone na plastry służą jako dekoracja do różnych potraw. Surowe mogą stanowić dodatek do surówek i sałatek. Można je podawać także z mięsami lub rybami po krótkim podsmażeniu na maśle. Odmiany o bardziej kwaśnym smaku można przeznaczyć na marynaty, syropy, sosy, dżemy, galaretki lub wino. Po nakłuciu skórki nadają się do suszenia w całości lub kandyzowania. Soczysty miąższ nie zawiera włókien i jest chrupiący. Owoce osiągają długość od 9 cm do 13 cm.



   100 g owoców zawiera 31 kcal, w tym 6,7% węglowodanów, 1% białka i 0,3% tłuszczu. Karambola jest bogatym źródłem miedzi, witamin: C i B5.



Tamaryndowiec

   Tamaryndowiec jest tropikalnym drzewem pochodzącym ze wschodniej części Afryki. Drzewo może osiągnąć nawet do 20 m wysokości. Owoce znane są pod nazwą tamarynd indyjski i powidlnik indyjski. Owoce mają postać dużych strąków zawierających w środku mięsistą pulpę wraz z nasionami. Strąk osiąga długość około 20 cm, natomiast jego szerokość wynosi około 3 cm. Mogą być spożyte na surowo. Miąższ młodych owoców ma kwaśny smak, zaś dojrzałe są bardziej słodsze. Z miąższu produkuje się powidła, syropy, Pulpa owoców tamaryndowca jest jednym ze składników sosu Worcestershire. Tamaryndowiec ma właściwości przeciwbiegunkowe, jeżeli zostanie spożyty w małych ilościach. Zapobiega niestrawności, obrzękom i stanom zapalnym.



   100 g owoców zawiera 239 kcal, w tym 62,5 % węglowodanów, 2,8% białka i 0,6% tłuszczu. Owoc jest bogatym źródłem witamin: B1, B2, PP i B6, pektyn i soli mineralnych: wapnia, magnezu, żelaza, potasu i miedzi.