Vilcacora, zwana powszechnie kocim pazurem to roślina rosnąca w lasach tropikalnych Ameryki Południowej i Środkowej. Głównym surowcem stosowanym w lecznictwie są liście, młode pędy i korzenie. Dotychczasowe badania naukowe potwierdzają jej korzystny wpływ na leczenie niektórych schorzeń przewlekłych. Zapoznaj się z właściwościami zdrowotnymi vilcacory, jej zastosowaniem i przeciwwskazaniami do stosowania.
Czepota puszysta (Uncaria tomentosa), określana vilcacorą, kocim pazurem lub wilczą korą to roślina należąca do gatunku marzanowatych. Z wyglądu przypomina wielki krzew, a jej wysokość może osiągać nawet 20 metrów. Zioło ma nieduże żółte kwiaty, natomiast w owocach, które mają kształt torebki, znajdują się 3 milimetrowe nasiona. Koci pazur swoją nazwę zawdzięcza znamiennym haczykowatym kolcom, które są umiejscowione w dolnej części jego liści. Roślina kwitnie od października do listopada, a owoce pojawiają się w grudniu. Rośnie ona dziko w lasach Azji, dorzeczu Amazonki oraz afrykańskich dżunglach. Okazuje się, że działanie terapeutyczne posiada surowiec pochodzący głównie z Peru. Jest to spowodowane prawdopodobnie tym, że ogromne tereny peruwiańskiej dżungli zachowały swój pierwotny charakter, co ma wpływ na użyźnienie gleby oraz zawartość związków bioaktywnych w roślinach.
|
|
|
Co kryje w sobie vilcacora?
Głównym surowcem leczniczym vilcacory są liście, młode pędy oraz skóra z korzeni. W składzie rośliny można znaleźć mnóstwo związków chemicznych, do których należą m.in.: saponiny, fenolokwasy i garbniki. Korzeń zawiera substancje czynne, tj. izopteropodyna, unkaryna F, rynchofilina, speciofilina, izomitrafilina, mitrafilina i pteropodyna oraz pentacykliczne alkaloidy oksoindolowe, które odpowiadają za najważniejsze właściwości terapeutyczne vilcacory. Natomiast w pędach i liściach są obecne steroidy, wielohydroksylowe triterpeny, glikozydy kwasu chinowinowego, nieznaczne ilości akuamiginy i inne substancje biologicznie czynne. Problem z badaniami nad właściwościami leczniczymi vilcacory polega na tym, że roślina może występować w niejednakowych chemotypach, co oznacza, że różne okazy identycznego gatunku (np. rosnące na różnych obszarach) mogą różnić się między sobą zawartością związków bioaktywnych.
Działanie przeciwnowotworowe
Chociaż ekstrakt z vilcacory nie leczy nowotworów, to Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała go za środek wspierający kurację onkologiczną. Za właściwości te odpowiadają przede wszystkim pentacykliczne alkaloidy oksoindolowe wpływające na system odpornościowy - tzw. immunomodulację. Czepota puszysta może zwiększać ilość komórek układu odpornościowego, które uczestniczą w procesach obronnych organizmu, m.in. komórek NK (Natural Killer), które prawdopodobnie niszczą komórki nowotworowe. Oprócz tego w składzie vilcacory znajdują się różne związki o charakterze antyutleniaczy, które mogą chronić komórki przed utlenianiem.
Działanie przeciwzapalne
Właściwości przeciwzapalne zioło zawdzięcza obecności alkaloidów, które są w stanie zmniejszać stany zapalne powstające w organizmie, obniżać ciśnienie krwi, spowalniać akcję serca oraz hamować rozwój guzów.
Działanie immunostymulujące
Obecna medycyna konwencjonalna spore nadzieje dotyczące vilcacory wiąże głównie z alkaloidami. Są to związki, które pogłębiają fagocytozę (pobieranie przez komórkę obcych cząsteczek). W procesie tym bakterie atakujące ludzki organizm są degradowane przez białe krwinki. Można więc stwierdzić, że zioło w pewien sposób wzmacnia układ odpornościowy.
Działanie przeciwutleniające
Ponieważ czepota puszysta zawiera dużą ilość flawonoidów i polifenoli jest stanie redukować wolne rodniki, które powodują uszkodzenia komórek. Warto przy tym zaznaczyć, że te same substancje zmniejszają poziomu stresu oksydacyjnego i chronią przed jego niekorzystnym oddziaływaniem na zdrowie.
Pozostałe właściwości lecznicze
Vilcacora wpływa na stymulację odporności i reakcje ochronne organizmu, a oprócz tego ma silne właściwości przeciwreumatyczne - dzięki temu ma zastosowanie w terapii wielu chorób układu kostno-stawowego. Rozkurcza naczynia krwionośne i drogi oddechowe, w związku z czym poleca się ją szczególnie astmatykom i osobom cierpiącym na alergie oddechowe. Zioło warto stosować w przypadku stanów osłabienia odporności, ponieważ ogólnie wzmacnia organizm i działa przeciwwirusowo. Ponadto może być składnikiem kuracji oczyszczających.
Vilcacora - zastosowanie
Vilcacora dostępna jest w różnych formach. Znajduje zastosowanie nie tylko jako surowiec lekarski, ale także jako suplement diety. W postaci surowca wykorzystuje się korzeń, korę i liście rośliny, z których potem wytwarza się preparaty zielarskie, m.in. mielony proszek czy herbatę z ciętej kory. Aby przyrządzić taką herbatę, należy gotować susz na niewielkim gazie przez ok. pół godziny, a potem odstawić go na 10 minut i przecedzić. Napar należy pić profilaktycznie 1-3 razy dziennie, około 30 minut przed posiłkiem (maksymalnie przez 6 miesięcy). Po tym czasie powinno się całkowicie odstawić zioło przynajmniej na 3 miesiące.
Czepota puszysta jest stosowana głównie podczas kuracji leczniczej przy chorobach reumatycznych oraz w walce z niską odpornością. Poszczególne elementy rośliny (korzenie, liście, kora) znalazły także zastosowanie stosowanie w przebiegu leczenia:
- wrzodów żołądka
- chorób skórnych
- atopii alergicznej
- zaburzeń miesiączkowania
- chorób jelitowo-żołądkowych.
Vilcacora - przeciwwskazania
Mimo że roślina ma wiele dobroczynnych właściwości, nie jest polecana dla każdego. Vilcacory nie powinny przyjmować osoby z hemofilią, niedociśnieniem, niewydolnością nerek i cukrzycą insulinozależną. Także ludzie z chorobami autoimmunologicznymi i po przebytych przeszczepach nie powinni jej stosować. Zioło może bowiem wzmagać objawy powyższych chorób i modyfikować (nasilać lub osłabiać) działanie zażywanych medykamentów, co może przyczynić się do pogorszenia stanu zdrowia. Vilcacory powinny też wystrzegać się dzieci, kobiety ciężarne i karmiące piersią.
Konkurs. Wygraj zestaw wartościowych olejów!