Moc domowych kiszonek

   W okresie jesienno-zimowym musimy wspierać naszą odporność. Nagłe zmiany temperatury (przegrzewanie organizmu w pomieszczeniach i wyziębienie na zewnątrz) sprawiają, że łatwo złapać przeziębienie. Czasem nawet wystarczy stanąć obok chorego w autobusie, czy innych środkach komunikacji, by następnego dnia obudzić się z bólem gardła.

   Zamiast sięgać po kolejne tabletki do ssania, pomyśl o wzmocnieniu organizmu od wewnątrz. Jak? Najlepiej dzięki domowym probiotykom. Poznaj moc domowych kiszonek.

Czym są probiotyki i dlaczego są dla nas tak ważne?

   Probiotyki to szczepy żywych mikroorganizmów (kultury bakterii), które wywierają bardzo pozytywny wpływ na organizm człowieka. Przede wszystkim oddziałują na układ pokarmowy, chroniąc jelita przed zakażeniami powodowanymi przez patogeny. Probiotyki nie pozostają bez wpływu na układ immunologiczny - wspierają odporność dzięki temu, że zwiększają produkcję przeciwciał i limfocytów. Probiotyki neutralizują również szkodliwe działanie antybiotyków. Farmakoterapia wyjaławia jelita z pozytywnej flory bakteryjnej, co sprzyja rozwojowi chorób i złemu samopoczuciu. Probiotyki uzupełniają florę bakteryjną w dobre bakterie jelitowe, chroniąc organizm m.in. przed biegunkami i przerostem patogenów - np. Candidy albicans. Co ciekawe, u wielu osób probiotyki działają też łagodząco przy nietolerancji laktozy.

   Nie bez powodu wiele mówi się o tym, że nasze zdrowie zaczyna się w jelitach. Gdy zabraknie tam bakterii probiotycznych, cierpi na tym cały organizm. Dlatego właśnie tak ważne jest, by jak najczęściej dostarczać sobie naturalnych probiotyków.



Po czym poznać, że w organizmie brakuje probiotyków?

   Jeśli regularnie zmagasz się z wzdęciami, z przelewaniem w brzuchu, z biegunkami (zwłaszcza z tzw. "biegunką tłuszczową"), różnymi zakażeniami (grzybiczymi, ale też skórnymi - możesz męczyć się z nawracającymi aftami i zajadami), to znak, że twoje jelita potrzebują probiotyków. Dodatkowo przy zaburzeniu flory bakteryjnej obserwuje się również zbyt małą ilość witaminy B12. Jeśli podejrzewasz u siebie niedobór probiotyków, warto przebadać ilość tej witaminy w krwi.



Gdzie znajdziemy naturalne probiotyki?

   Przede wszystkim w kiszonkach - co prawda nie mają one według definicji produktów probiotycznych udowodnionego działania probiotycznego, to jednak już nasze babcie wiedziały, co robiły, gdy przygotowywały ogromne zapasy kiszonek na zimę. Kiszone warzywa nie tracą swoich właściwości odżywczych, a nawet zyskują dodatkowe. W wyniku fermentacji namnażają się pozytywne bakterie kwasu mlekowego (Leuconostoc, Lactobacillus plantarum, Pediococcus). Regularne jedzenie kiszonek wpływa na cały organizm. Gdy jelita prawidłowo pracują, mamy lepszą odporność i dobrze się czujemy, nie musimy też zmagać się z problemami z układem pokarmowym. Co ważne, kiszonki są też bogate w witaminy z grupy B, których brakuje wielu osobom. Łatwo wyjałowić organizm - wystarczy przyjmować doustną antykoncepcję, by dorobić się dużych niedoborów witamin z grupy B. Ponadto w kiszonych warzywach znajdziemy: błonnik pokarmowy, związki siarkoorganiczne, grzybo- i bakteriobójcze fitoncydy, witaminę E, witaminę C, karotenoidy, polifenole, wapń, fosfor.



Warzywa kiszone czy kwaszone?

   Ważna kwestia to pojęcie warzyw kiszonych / kwaszonych - są to równoważne terminy, które mogą być używane zamiennie. Kiszone / kwaszone warzywo to synonimy oznaczające dokładnie ten sam produkt. Warzywa z dodatkiem octu to marynaty i wg prawa nie można dodawać octu do kiszonych / kwaszonych warzyw - taki dodatek wiąże się z zafałszowaniem żywności.

   Warto przygotowywać kiszonki w domu, by mieć pewność, co spożywamy. Kupne "kiszonki" mogą zawierać środki konserwujące, bądź też mogą być termizowane - takie zabiegi redukują zawartość bakterii probiotycznych. Trzeba uważnie czytać etykiety.



Co można kisić?

   Warzywa, które zawierają dużo cukru i wody. Do kiszenia używa się najczęściej kapusty i ogórków, ale bardzo często można też spotkać kiszone buraki, pomidory i marchew. Zrobienie kiszonki jest bardzo proste - potrzebujemy umytych warzyw, kilka gałązek kopru, wrzącej solanki, czyli roztworu z wody i soli w odpowiednich proporcjach, a także mniejszych słoików lub dużego naczynia kamionkowego. Można też dodać zioła i przyprawy według uznania - do kiszonek świetnie pasuje czosnek, chrzan i liście wiśni. Warzywa wraz z dodatkami trzeba ułożyć ciasno w słoiku, a następnie zalać całość wrzącą solanką. To bardzo ważny etap - trzeba uważać na to, by woda zakryła w całości warzywa, w przeciwnym razie mogą po prostu zgnić. Po zalaniu trzeba mocno docisnąć wieczko słoika lub = jeśli kisimy w naczynku kamionkowym = położyć na wierzch talerz i docisnąć go czymś ciężkim, na przykład dużym słoikiem wypełnionym wodą. Kiszonki po 3 dniach będą gotowe do spożycia.

   Nieco inaczej wygląda proces kiszenia kapusty. Kapustę należy drobno poszatkować i wymieszać ze startą na tarce marchewkę. Następnie należy układać ją warstwami w naczyniu kamionkowym tak, żeby każdą warstwę zasypywać solą i dokładnie ugniatać - dzięki temu kapusta puści sok, który zapobiegnie procesowi pleśnienia. Na sam koniec należy zostawić nieco miejsca w naczynku - kapusta puści jeszcze więcej soku. Na górę należy położyć talerz i dociążyć go czymś ciężkim. Gdy będziesz to zrobić, zwróć uwagę na to, czy kapusta jest w całości przykryta sokiem. Już po kilku dniach kapusta będzie kwaśna, choć idealnie przekiszona będzie po trzech tygodniach. Po tym czasie można przełożyć ją do mniejszych słoików i szczelnie je zakręcić - takiej kapuście nic się nie stanie i będzie można ją spożywać przez cały rok.