Orzechy włoskie - kalorie, wartości odżywcze i ciekawostki

   Orzechy włoskie - bogate zarówno w wartości odżywcze, jak i kalorie. Z powodu zawartości tych pierwszych są cenione i polecane, przez wzgląd na wysoką kaloryczność - unikane. Starcie trwa, a osoby dbające o zdrowie i piękną sylwetkę mają, mówiąc z przymrużeniem oka, twardy orzech do zgryzienia.

   Czy warto jeść orzechy włoskie czy nie? Odpowiedź jest prosta: tak, warto! Szczególnie wtedy, gdy czeka nas okres wzmożonej aktywności intelektualnej. Zapomnijmy więc o tabelach kalorycznych i wprowadźmy do diety te niezwykle odżywcze - dla ciała i mózgu, którego kształt, nota bene, przypominają orzechy i cieszmy się płynącymi z tej dietetycznej zmiany korzyściami.

   Orzech włoski to występujące na bardzo wielu terenach Europy (w tym także i w Polsce) oraz w Azji drzewo z rodziny orzechowatych. Orzechy włoskie to duże drzewa, rosnące samotnie. Mają krótki pień, często bardzo szeroki (nawet do dwóch metrów średnicy!), szeroko rozbudowaną koronę oraz bruzdowatą korę. Owoce owego drzewa określa się potocznie nazwą jego samego - orzechy włoskie są bowiem owocami... orzecha włoskiego.

Zastosowanie w kuchni

   Orzechy włoskie stanowią nie tylko idealną przekąskę, ale również dodatek do wielu dań, głównie deserów. Wykorzystuje się je do przygotowywania ciast, ciasteczek, jako dodatek do lodów (wraz z np. rodzynkami i żurawiną), muesli oraz owsianek. Idealnie komponują się również w wytrawnych sałatkach, np. z serami pleśniowymi.



Orzechy włoskie - właściwości odżywcze i lecznicze

   Jak zostało wspomniane, orzechy włoskie są bardzo kaloryczne. Co więcej, to jeden z najbardziej kalorycznych produktów spożywczych - 100 gramów włoskich orzechów dostarcza bowiem aż 654 kalorii (kcal). Niemniej, jako że ich garść ważny jedynie około 30 gramów, ilość ta stanowi sycącą i odżywczą przekąskę, dostarczając jedynie około 200 kcal, czyli tyle, co np. mały czekoladowy batonik. Orzechy są oczywiście o wiele zdrowszym od niego wyborem, jako, że posiadają bardzo duże wartości odżywcze, a przez to "gęste" kalorie.

   Orzechy włoskie są bogatym źródłem błonnika. W 100 gramach zawierają go aż prawie 7 gramów, co stanowi około 1/3 dziennego nań zapotrzebowania. To właśnie dzięki wysokiej zawartości błonnika oraz tłuszczu, o czym zaraz, orzechy włoskie są bardzo sycące (dzięki czemu nie trzeba zjeść ich wiele, by zaspokoić głód).

   Około 65% masy orzechów włoskich stanowi tłuszcz, w tym również nienasycone kwasy tłuszczowe z grupy omega 3, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu. Wykazują działanie przeciwzapalne oraz przeciwnowotworowe, gdyż regenerują wszystkie komórki ciała (a dokładniej - ich błony komórkowe). Spektrum pozytywnego działanie nienasyconych kwasów tłuszczowych z grupy omega 3 jest ogromne. Poprawiają stan włosów, skóry i paznokci, wspomagają układ nerwowy i układ krążenia, obniżają poziom złego cholesterolu itd. Mają, tak naprawdę, pozytywny wpływ na każdy organ i układ w ciele człowieka. Co ważne w orzechach włoskich znajduje się dobra proporcja pomiędzy kwasami tłuszczowymi omega 3 i omega 6 (1:4), co czyni orzechy włoskie jeszcze bardziej zdrowymi.

   Ponadto, orzechy włoskie są bardzo dobrym źródłem witaminy B9, powszechnie nazywanej kwasem foliowym (dlatego powinny być spożywane przez przyszłe mamy, ponadto witamina B9 zapobiega wzrostowi stężenia homocysteiny we krwi - homocysteina jest szkodliwym aminokwasem, jej wysokie stężenie jest uważane za jeden z czynników ryzyka chorób układu krążenia na tle miażdżycy), witaminy B1, witaminy B6, fosforu oraz cynku. Zawierają również pewne ilości selenu, potasu, żelaza, wapnia, witaminy E, witaminy B2, witaminy B3 i witaminy B5. Szczególną uwagę warto jednak zwrócić na fakt, iż 100 gramów orzechów włoskich dostarcza aż 1,586 mg miedzi, co stanowi ponad 150% dziennego zapotrzebowania na ten pierwiastek, oraz 3,414 mg manganu, co stanowi ponad 180% dziennego nań zapotrzebowania. Tym samym, tj. z powodu wysokiej zawartości wymienionych wyżej składników odżywczych, orzechy włoskie wspomagają koncentrację i szeroko rozumianą pracę mózgu oraz przekaźnictwo nerwowe, mają pozytywny wpływ na stan skóry, redukują stres, zmniejszają ryzyko przerostu gruczołu krokowego (z tego powodu polecane są szczególnie mężczyznom po 40-50 roku życia), zmniejszają objawy napięcia przedmiesiączkowego (stąd polecane są wszystkim paniom mające tego typu problemy), zapobiegają anemii, wzmacniają kości, zapobiegają nadciśnieniu oraz gromadzeniu się wody w organizmie itd.

   Warto również wiedzieć, iż orzechy włoskie są bardzo dobrym źródłem aminokwasu argininy, dzięki czemu redukują ryzyko choroby wieńcowej. Arginina jest niezbędna do wytwarzania tlenku azotu, który z kolei bierze udział w rozkurczu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zwiększenia przepływu krwi. W orzechach włoskich znajdziemy też działający przeciwnowotworowo kwas elagowy oraz roślinne fitosterole. Znajduje się w nich również koenzym Q10, czyli substancja znacząco redukująca objawy starzenia się skóry.

Kalorie i wartości odżywcze - orzechy włoskie

Nie tylko orzechy...

   Nie tylko owoce orzecha włoskiego wykazują wiele właściwości. W medycynie naturalnej od wieków wykorzystywane są również jego liście oraz zielone łupiny. Mają one bowiem działanie antybakteryjne, łagodzą stany zapalne (w tym np. jamy ustnej i gardła - w ich wypadku polecane jest płukanie ust odwarem z liści orzecha), walczą z biegunką i bólem żołądka, łagodzą oparzenia skóry i trądzik oraz hamują krwotoki. Co ciekawe, liście orzecha włoskiego znajdują również swoje zastosowanie w kosmetyce - wyciśnięty z nich sok farbuje włosy na kasztanowy kolor.



Przechowywanie orzechów włoskich

   Orzechy włoskie bardzo łatwo jełczeją i pleśnieją. Lepiej jest kupować orzechy w łupinach i obierać je samemu, gdyż w paczce z tymi już łuskanymi znaleźć możemy niemiłą niespodziankę. Tym bardziej nie warto wybierać tych, których zbliża się termin maksymalnej przydatności do spożycia. Obrane w domu orzechy przechowuje się w szklanym i szczelnym słoiku.



Ciekawostki o orzechach włoskich

→ Drzewa orzecha włoskiego są niekiedy traktowane jako tzw. gatunek inwazyjny (szczególnie w pierwszej fazie ekspansji) - są bowiem silnie konkurencyjne i mogą wywierać negatywny wpływ na środowisko, w jakim się znajdują, np. poprzez zacienianie terenu, co uniemożliwia mniejszym roślinom wzrost
→ Dożywający nawet 500 lat orzech włoski jest najbardziej długowiecznym drzewem sadowniczym w Polsce
→ Drewno orzecha włoskiego jest cenionym materiałem do produkcji mebli
→ Niedojrzałe orzechy używane są do produkcji likierów i nalewek
→ Juglon jest barwnikiem, który zabarwia skórę na kolor żółty. Preparaty z orzecha włoskiego dzięki temu barwnikowi znalazły zastosowanie w środkach wspomagających opalanie
→ Uprawiane orzechy włoskie dają owoce po 4-5 lub 8-10 latach od posadzenia (w zależności od wybranego sposobu rozmnażania)
→ Orzechy pokryte są cienką brązową skórką. Kolor skórki świeżo zebranych orzechów jest znacznie jaśniejszy, od skórki na orzechach wysuszonych
→ Orzechy włoskie uprawia się od około 2500 roku p.n.e.
→ Wzmianki o orzechu włoskim pojawiają się w Biblii, gdzie zapisano, że sam król Salomon uprawiał je w swoich ogrodach
→ Orzechy włoskie w języku angielskim to Walnuts, w języku francuskim - Noix, w języku niemieckim - Walnuss, w języku hiszpańskim - Nuez
→ Waga pojedynczego orzecha waha się od 3 do 10 gram w zależności od odmiany
→ Orzechy są alergenami pokarmowymi, o czym powinni pamiętać alergicy. Alergia ta jest niebezpieczna, czasami prowadzi do wystąpienia ciężkich objawów, a nawet wstrząsu anafilaktycznego
→ Olej z orzecha włoskiego służy do otrzymywania mydła, tuszu, farb drukarskich, farb olejnych oraz lakierów. Zielone łupiny orzecha znalazły zastosowanie w produkcji garbników, witamin oraz bejcy